Ο μύθος των “ρεαλιστικών” στόχων.

Έχω αρχίσει να μισώ την λέξη “ρεαλιστικός” γιατί βασίζεται τις περισσότερες φορές σε αυτό που οι άλλοι θεωρούν ότι είναι ρεαλιστικό για αυτούς. Αν τους άκουγα δεν θα ήμουν εδώ σήμερα…

Το ίδιο κάνουν και οι γονείς στα παιδιά. Το ίδιο κάνουν και οι δάσκαλοι στα σχολεία. Θυμάστε τους στόχους και τα όνειρα που είχατε μικροί; Πόσο μεγάλοι και απίθανοι ήταν; Και μετά από λίγο μόλις καιρό, σε μια μικρή ηλικία που είμαστε τόσο τρυφεροί και ευάλωτοι με το να μας “πιπιλίζουν” τα αυτιά μας κάνουν να έχουμε “ρεαλιστικούς στόχους” απλά τα παρατήσαμε. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί τόσα παιδιά οικειοποιούνται τόσο εύκολα την λέξη “μετριότητα” και γιατί τόσα λίγα φεύγουν από αυτήν. Φανταστείτε πόση ψυχική δύναμη χρειάζεται ένα παιδί για να ξεφύγει από τους “ρεαλιστικούς’ στόχους που του θέτουν!

 

Και τώρα φτάνουμε στα δύσκολα… Εμείς πόσο “ρεαλιστικά” κινηθήκαμε όλα αυτά τα χρόνια; Και πόσο μας στοίχισε; Προσωπικά σίγουρα αρκετά!

 

Τώρα αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει από την μια μέρα στην άλλη να αρχίσουμε να θέτουμε μεγαλεπήβολους στόχους αλλά ότι όταν καθόμαστε και γράφουμε τους στόχους μας για την νέα χρονιά ή τα επόμενα χρόνια να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί οι περιοριστικές αντιλήψεις είναι εκεί και καραδοκούν! Να θυμάστε ότι χειρότερο από το να βάζεις έναν πολύ μεγάλο στόχο και να μην τον πετυχαίνεις είναι να βάζεις πολύ μικρούς και να τους πετυχαίνεις. Είναι ο ορισμός της μετριότητας, και σήμερα η μετριότητα είναι συνταγή για την αποτυχία! Επίσης όπου ακούτε την λέξη “ρεαλιστικά” να είστε πολύ προσεκτικοί με ποιον κάνετε παρέα και εάν σας κρατάει κάτω.

 

Καλή συνέχεια σε όλους!

 

 quote-there-are-no-unrealistic-goals-only-unrealistic-deadlines-brian-tracy-86-48-99.jpg

Αφήστε μια απάντηση