Η Hitachi επιδεικνύει ένα μέσο αποθήκευσης που χρησιμοποιεί κρυστάλλους quartz το οποίο υποστηρίζει ότι θα αποθηκεύει πληροφορίες για εκατομμύρια χρόνια.
Ερευνητές της εταιρίας δείξανε την μονάδα αποθήκευσης η οποία αποτελείται από ένα μικρό κομμάτι γυαλί 2 τετραγωνικών εκατοστών με πάχος 2 χιλιοστά το οποίο μπορεί να κρατήσει 40ΜΒ πληροφοριών ανά τετραγωνική ίντσα. Περίπου δηλαδή όσο ένα CD. Η πληροφορία καταγράφεται ως τελείες από λέιζερ σε τέσσερα επίπεδα στο γυαλί αλλά οι ερευνητές λένε ότι η τοποθέτηση περισσότερων επιπέδων έτσι ώστε να αυξηθεί η αντοχή του υλικού δεν είναι πρόβλημα.
«Ο όγκος των πληροφοριών που δημιουργούνται καθημερινά είναι εκρηκτικός αλλά η αποθήκευση για χρήση από μελλοντικές γενεές δεν έχει προχωρήσει πολύ από την χάραξη στις πέτρες.» λέει ο ερευνητής KazuyoshiTorii. «Η πιθανότητες απώλειας πληροφοριών μπορεί να έχουν αυξηθεί.» συνεχίζει αναφέροντας ότι τα CDκαι οι ταινίες αποθήκευσης μπορούν να αντέξουν το πολύ μερικές δεκαετίες.
Το γυαλί φαίνεται να κρατάει τις πληροφορίες άθικτες μετά από την θέρμανσή του στους 1000 βαθμούς κελσίου για δύο ώρες, δεν καταστρέφεται από την ακτινοβολία, το νερό και τα περισσότερα χημικά. Η Hitachi λέει ότι η πληροφορίες μπορούν να διατηρηθούν για εκατομμύρια χρόνια και να ανακτηθούν.
«Πιστεύουμε ότι οι πληροφορίες θα μπορούν να ανακτηθούν εκτός και αν αυτό το σκληρό γυαλί σπάσει.» λέει ο ερευνητής Takao Watanabe.
Η αποθήκευση των πληροφοριών όμως είναι το ένα κομμάτι, η ανάγνωσή τους είναι το δεύτερο. Οι ερευνητές λένε ότι εφόσον η αποθήκευση γίνεται με δυαδικό τρόπο η ανάκτηση των πληροφοριών θα είναι εύκολη για τις μελλοντικές γενιές με την χρήση ενός απλού μικροσκοπίου.
Το πρόβλημα της αποθήκευσης και ανάγνωσης για το μέλλον δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο χρυσός δίσκος που κατασκεύασε η NASA και περιέχει εικόνες και ήχους από την Γη που φύγαν με το διαστημόπλοιο Voyager 1 και περιείχαν οδηγίες σε εικόνες για την χρήση του, καθώς και την τοποθεσία της Γης στο διάστημα.
Η ανάγνωση των πληροφοριών μας από εξωγήινους μπορεί να φαντάζει εξωπραγματική αλλά εάν αυτό το μέσο αποθήκευσης από γυαλί μπορεί να κρατήσει εκατομμύρια χρόνια, τότε είναι ίσως πιθανόν ούτε η ανθρωπότητα να υπάρχει για να το διαβάσει. Μια εργασία από το πανεπιστήμιο Κορνέλ λέει ότι ο μέσος όρος ζωής ενός είδους είναι περίπου 10 εκατομμύρια χρόνια, και δεδομένου ότι οι άνθρωποι δεν μεταχειρίζονται καλά τους πόρους τους θα βασιστούμε σε ότι εξελιχθεί από τις μέλισσες οι τις κατσαρίδες για να διαβάσει αυτό που υπάρχει στο γυαλί.
Αφήστε μια απάντηση