Όλοι μπορούν να έχουν μια κακή μέρα…

Είναι δύσκολο, κανείς δεν είπε ότι θα είναι εύκολο. Το να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα είναι κάθε άλλο από αυτό που βλέπουμε στις αμερικάνικες ταινίες. Ξέρετε, εκεί που μετά από μερικές δυσκολίες, πολύ σύντομα ο πρωταγωνιστής εκπληρώνει τον σκοπό του και βρίσκει την ειρήνη μέσα του. Εάν ήταν τόσο εύκολο θα ρίχνατε μια ματιά γύρω σας και θα βλέπατε πολλούς περισσότερους ανθρώπους να έχουν κάνει τα δικά τους όνειρα πραγματικότητα. Εγώ προσωπικά βλέπω, δυστυχώς, ανθρώπους παραιτημένους. Ή νεότερους ανθρώπους, χωρίς καμία διάθεση για όνειρα. Ευτυχώς δεν είναι όλοι έτσι. Είναι όμως δυσκολότερο από ότι ίσως νομίζουμε αυτό το φευγαλέο και αμφιλεγόμενο συναίσθημα, η επιτυχία.

Και αυτό γιατί βασίζεται σε κάτι το οποίο είναι αμείλικτο. Στην καθημερινότητα. Εκεί είναι που κρίνονται όλα, εκεί είναι που όλα παίρνουν μορφή. Και οι επιτυχίες μας, και οι αποτυχίες μας. Ο τρόπος που αντιμετωπίζει κάποιος την καθημερινότητά του μπορεί πλέον να μου δείξει ξεκάθαρα εάν έχει όνειρα, εάν έχει το κουράγιο να τα κυνηγήσει και εάν είναι στον δρόμο για να τα πετύχει. Ακόμα και ο τρόπος που ξυπνάει, σηκώνεται από το κρεβάτι του και ξεκινάει την ημέρα του, ακόμα και αυτό δείχνει τα πάντα.

Στις πολεμικές τέχνες, όταν δίδασκα, μπορούσα να καταλάβω πάντα τον χαρακτήρα του μαθητή μου μέσα από μία και μόνο άσκηση. Τις απρόβλεπτες επιθέσεις. Εκεί όπου έπρεπε κάποιος να αντιμετωπίσει μια επίθεση που ήταν πάρα πολύ κοντά στις πραγματικές συνθήκες, χωρίς κανόνες, και με τον κίνδυνο να είναι υπαρκτός, αν και περιορισμένος. Εκεί λοιπόν έβλεπα μαθητές που έλεγαν πολλά και έδειχναν ακόμα περισσότερα στις προπονήσεις να διστάζουν, να φοβούνται και να έχουν ψυχολογικά θέματα με αποτέλεσμα να μην αντιδράνε σωστά. Έβλεπα επίσης και μαθητές που ήταν ήσυχοι, προσεκτικοί και σεμνοί να μεταμορφώνονται σε ατρόμητους μαχητές που πάντα έβγαζαν αντίδραση, δεν φοβόντουσαν να αποτύχουν για να μάθουν και προχωρούσαν μπροστά. Έτσι είναι και η καθημερινότητα.

Δεν έχει σημασία πόσα βιβλία πωλήσεων, παραγωγικότητας, προσωπικής ανάπτυξης διαβάσεις, εάν δεν τα μεταφέρεις εκεί, στο πεδίο της μάχης, στην καθημερινότητα, που είναι αμείλικτη, που σου δίνει πολλές ευκαιρίες να τα παρατήσεις, να σταματήσεις να κυνηγάς το όνειρό σου, να τεμπελιάσεις και να χάσεις τον δρόμο σου. Αυτή η αμείλικτη εφαρμογή και χρήση στην καθημερινότητα είναι χαρακτηριστικό μου και για αυτό περνάει πολύ στα βιβλία και στις εκπαιδεύσεις μου. Σε αυτό το άρθρο δεν θα μιλήσω για την αυτοπειθαρχία, το έχω κάνει στο παρελθόν και το κάνει ο φίλος μου ο Αλέξιος σε αυτό το τεύχος του περιοδικού. Θα μιλήσω για την παγίδα που όλοι μας έχουμε πέσει και πως να βγεις από αυτήν. Την καθημερινότητα και την αποτυχία. Όλοι μπορούν να έχουν μια κακή μέρα…

Προσωπικά θα σας πω ότι έχει πλέον 4-5 χρόνια που πραγματικά άρχισα να μεταμορφώνω την καθημερινότητά μου ξεκινώντας από το πρωινό μου ξύπνημα. Νωρίς και με ενδιαφέροντα πράγματα να ακούσω, να κάνω, να διαβάσω. Φυσικά δεν είναι πάντα εύκολο, και φυσικά έχω μέρες που το πρωινό μου είναι τελείως διαφορετικό. Μέρες που αποτυγχάνω να τις ξεκινήσω σωστά. Μέρες που η προσωπική ενθάρρυνση, η προσωπική εικόνα, η κατάσταση στην οποία βρίσκομαι πλησιάζει μονοπάτια αδυναμίας και θλίψης. Είναι οι μέρες που το μόνο που με κάνει να προχωράω μπροστά και να πλησιάζω προς τα όνειρά μου είναι 2 πράγματα.

1. Οι συνήθειές μου. Αυτές που όλα αυτά τα χρόνια πάλεψα για να δημιουργήσω και να υποστηρίξω για τέτοιες ακριβώς στιγμές, για τέτοιες ακριβώς μέρες. Το να πάω στο γυμναστήριο την ώρα που έχω συνηθίσει να πηγαίνω ακόμα και όταν το μόνο που θέλω να κάνω είναι να χωθώ κάτω από μια κουβέρτα και να μην βγω. Το να γράψω ένα άρθρο όταν και μόνο το να ανοίξω τον υπολογιστή είναι μια δοκιμασία, γιατί έχω πολύ κακή διάθεση. Και άλλες πολλές συνήθειες που με βοηθάνε κάθε φορά που περνάω δύσκολες μέρες και που τις έχτισα στις εύκολες. Το γνωρίζω ότι έχω ακόμα πολύ δουλειά για να φτιάξω όλες αυτές τις συνήθειες που νοιώθω ότι χρειάζομαι αλλά σας υπογράφω ότι η ζωή μου πήρε μια αναπάντεχη τροπή προς το καλύτερο όταν άρχισα να τις δημιουργώ…

2. Η γνώση ότι η αποτυχία είναι μέρος της διαδικασίας. Έχω γράψει άρθρα που πήγαν χάλια. Έχω γράψει posts στα social media που δεν διάβασε κανείς. Έχω κάνει σεμινάρια που διαφήμισα και έτρεξα για αυτά και όμως την ημέρα του σεμιναρίου βρέθηκα μόνος σε ένα γραφείο γιατί δεν ήρθε κανένας. Έχω χάσει πωλήσεις από τον ανταγωνισμό και πολλά άλλα. Ποια είναι η διαφορά; Από κάθε αποτυχία πήρα το μάθημα (αφού το πλήρωσα καλά κιόλας!) και δεν σταμάτησα να προχωράω. Σίγουρα ακόμα δεν έφτασα εκεί που θέλω, αλλά θα σας πω ένα μυστικό. Δεν έχει και πολύ σημασία! Όσο βλέπω ότι βελτιώνομαι, ότι πάω καλύτερα ότι έρχονται τα αποτελέσματα τόσο παίρνω κουράγιο, ξέρω ότι είμαι στον σωστό δρόμο, και συνεχίζω με μεγαλύτερη όρεξη.

Ξέρω ότι η καθημερινότητα είναι δύσκολη. Το ζω. Σήμερα ήταν μια τέτοια μέρα. Μια μέρα που όταν άνοιξα τον υπολογιστή για να γράψω αυτό το άρθρο ήμουν σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση. Τώρα αισθάνομαι πολύ καλύτερα γιατί προχώρησα παρακάτω. Μια μέρα λοιπόν που γύρισα την διάθεσή μου επειδή απλά το έκανα (αν έχει νόημα αυτό).

Χτίστε συνήθειες, μην αφήνετε τις μέρες σας στην τύχη και προχωρήστε μπροστά, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα. Μπορείτε!

Καλή συνέχεια και καλή τύχη σε όλους.

Μηλιάτσης Γιάννης

Founder of www.Bizman.gr  #Productivity , #running, #Sales #training and #blogging makes me happy!!! Εκπαιδευτής Πωλήσεων και Παραγωγικότητας. Ο στόχος μου είναι να βοηθάω καθημερινά τους ανθρώπους να βελτιώσουν τον εαυτό τους και την επιχείρησή τους. ClickUp Expert.